بیماری قلبی ایسکمیک (IHD) به عدم تعادل بین عرضه و تقاضای خون برای عضله قلب (میوکارد) به دلیل تنگی یا انسداد پاتولوژیک عروق کرونری تعریف می‌شود. بیماری شریان کرونری می‌تواند با طیف گسترده‌ای از تظاهرات، از انفارکتوس حاد میوکارد با افزایش قطعه ST که به علت ترومبوز بزرگ یا آترواسکلروز شدید ایجاد می‌شود، تا سندرم کرونری مزمن که ناشی از انسداد جزئی و تدریجی شریان‌های کرونری است، بروز کند.

آمیلوئیدوز یک بیماری چندسیستمی است که باعث رسوب پروتئین‌های نامحلول در فضای خارج‌سلولی می‌شود و می‌تواند چندین تظاهر متفاوت داشته باشد. اگرچه بیش از ۲۵ نوع آمیلوئیدوز وجود دارد که بر اساس پروتئین پیش‌ساز دسته‌بندی می‌شوند، شکل قلبی این بیماری تقریباً همیشه در دو نوع آمیلوئید زنجیره سبک (AL) و نوع نادرتر آمیلوئید ترنس‌تایرتین (ATTR) مشاهده می‌شود. شکل قلبی آمیلوئیدوز به‌ندرت گزارش می‌شود و یک کاردیومیوپاتی محدودکننده است که به دلیل رسوب غیرطبیعی پروتئین‌های تاخورده و تجمع‌یافته در فضای خارج‌سلولی میوکارد ایجاد می‌شود.

داده‌های موجود در مورد نتایج جراحی تعویض دریچه در بیماران دارای اضافه‌وزن/چاقی متناقض است. مطالعات کمی نتایج جراحی دریچه را با توجه به نوع دریچه درگیر بررسی کرده‌اند.

بیماری سلیاک (CD) یک بیماری التهابی است که روده کوچک را تحت تاثیر قرار داده و باعث اختلال در جذب مواد معدنی، مواد مغذی و ویتامین‌ها به دلیل حساسیت به گلوتن موجود در غلات می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند که عوامل محیطی و ژنتیکی در پاتوژنز این بیماری نقش دارند. طبق تحقیقات مختلف، شیوع CD در سراسر جهان نزدیک به %۱ است. علائم رایج CD شامل کاهش وزن، تأخیر در رشد، کم‌خونی، پوکی استخوان، اختلال در جذب، یبوست مزمن و درد شکمی است؛ با این حال، برخی بیماران ممکن است بدون علائم کلاسیک یا حتی بدون علامت باشند (سلیاک خاموش). تشخیص و درمان زودهنگام CD در دوران کودکی برای پیشگیری از کوتاهی قد در بزرگسالی اهمیت دارد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) به دلیل وضوح بالا و کنتراست مناسب بافتی به طور گسترده‌ برای ارزیابی مفصل شانه استفاده می‌شود. در حالی که توالی‌های دوبعدی (2D) مانند اکو چرخش سریع (FSE) وضوح مکانی خوب، نسبت سیگنال به نویز (SNR) و نسبت کنتراست به نویز (CNR) مطلوبی در MRI شانه فراهم می‌کنند.

یکی از مسائل مهم پاتوفیزیولوژیک در بیماری‌های قلبی‌عروقی(CVD) ، بروز فیبروز است که می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد قلب و افزایش خطر نارسایی قلبی شود. انواع فیبروز قلبی با توجه به علت و محل بروز آن متفاوت‌اند و به چهار دسته تقسیم می‌شوند: فیبروز جایگزین، فیبروز بینابینی واکنشی، فیبروز بینابینی نفوذی و فیبروز اندومیوکارد. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که عواملی مانند دیابت، کووید-۱۹، چاقی و پیری نیز می‌توانند به بروز فیبروز قلبی کمک کنند. فیبروز در بیماری‌های مزمن مختلف رخ می‌دهد و فرایندهای مولکولی و سلولی مشترکی در چندین اندام، از جمله قلب، کبد، ریه و کلیه به همراه دارد و باعث اختلال در عملکرد آن‌ها می‌شود.

چندین کانالوپاتی قلبی تا به امروز شناسایی شده‌اند که شایع‌ترین آن‌ها شامل سندرم QT طولانی (LQTS)، سندرم QT کوتاه (SQTS)، سندرم بروگادا (BrS) و ریپلاریزاسیون زودرس (ER) هستند. LQTS و SQTS به ترتیب با طولانی شدن و کوتاه شدن فاصله QT در نوار قلب (ECG) مشخص می‌شوند. این شرایط معمولاً با سنکوپ، آریتمی‌های قلبی و مرگ ناگهانی قلبی (SCD) همراه هستند. BrS با افزایش قطعه ST در لیدهای پره‌کاردیال سمت راست، در غیاب ایسکمی، اختلالات الکترولیتی یا بیماری‌های ساختاری قلب تعریف می‌شود و می‌تواند با فیبریلاسیون بطنی (VF) و SCD مرتبط باشد. الگوی ER، که نشانگری دیگر برای کانالوپاتی‌ها است، قبلاً خوش‌خیم در نظر گرفته می‌شد، اما اخیراً با فیبریلاسیون بطنی ایدیوپاتیک و SCD ارتباط پیدا کرده است.

اگرچه بیشترین موارد مرگ‌ومیر و عوارض ناشی از سرطان‌ها در بدخیمی‌های شایع‌تری مانند سرطان پستان، پروستات، ریه و روده دیده می‌شوند، بدخیمی‌های کمتر شایع نیز می‌توانند به صورت تهاجمی و کشنده ظاهر شوند؛ از جمله سرطان مدولاری تیروئید (MTC) که با متاستازهای دوردست تشخیص داده شده است. MTC که از سلول‌های نوروآندوکرین (پرافولیکولار) در بخش بالایی لوب‌های تیروئید منشا می‌گیرد، به‌عنوان یک بدخیمی نادر شناخته می‌شود و تنها ۵٪ از کل سرطان‌های تیروئید و ۱۳٪ از مرگ‌ومیرهای ناشی از سرطان تیروئید را شامل می‌شود.

کلسیفیکاسیون آنولوس میترال (MAC) یک وضعیت مزمن و تخریبی است که به مرور زمان بدتر می‌شود. عوامل متعددی در بروز MAC نقش دارند، از جمله مکانیسم‌هایی مشابه آترواسکلروز که موجب تغییراتی در سلول‌های خاصی در دریچه‌های قلب می‌شوند. کلسیفیکاسیون دریچه میترال می‌تواند به صورت یک رسوب حلقوی یا در امتداد لت‌های دریچه باشد و گاهی حتی طول لت جلویی را افزایش دهد. MAC معمولاً بدون علامت است و به‌صورت اتفاقی در اکوکاردیوگرافی ترانس‌توراسیک (TTE) شناسایی می‌شود. این وضعیت عمدتاً زنان و افراد بالای ۷۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در سال 2018، 1,276,106 مورد جدید سرطان پروستات و 358,989 مرگ‌ومیر ناشی از آن در مردان ثبت شد که آن را پس از سرطان ریه، به دومین سرطان شایع در مردان در سراسر جهان تبدیل کرد. علائم رایج شامل مشکلات ادراری، تکرر ادرار و شب‌ادراری است. سرطان پروستات اغلب با اندازه‌گیری آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA > 2 ng/mL) در خون تشخیص داده می‌شود. با این حال، از آنجا که افزایش سطح PSA ممکن است در مردان بدون سرطان نیز مشاهده شود، بیوپسی بافتی روش استاندارد طلایی برای تأیید وجود بدخیمی است. گزینه‌های درمانی برای مردان مبتلا به سرطان پروستات موضعی و با امید به زندگی بیش از 10 سال شامل پروستاتکتومی رادیکال (RP)، پرتودرمانی، براکی‌تراپی است. روش‌های اصلی درمان سرطان پروستات موضعی شامل پروستاتکتومی کامل یا پرتودرمانی می باشد.