مرور سیستماتیک و متاآنالیز از مطالعات مشاهدهای
ارتباط سطح خونی فلزات سنگین و عناصر زیستی با سندرم متابولیک
مطالعات نشان دادهاند که فلزات سنگین ممکن است عملکردهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی اندامهای بدن را تغییر داده و مشکلات متعددی برای سلامت ایجاد کنند. به همین منظور مطهره حسنی و همکاران مطالعهای سیستماتیک و متاآنالیز با هدف بررسی ارتباط سطح خونی فلزات ضروری و غیرضروری با سندرم متابولیک (MetS) انجام دادند.
در این مرور سیستماتیک، پایگاههای داده بینالمللی شامل PubMed، Embase، Scopus، و Web of Science تا فوریه 2024 جستجو شدند. تمام مطالعات مشاهدهای که ارتباط سه فلز سنگین (کادمیوم، جیوه، سرب) و عناصر زیستی (کروم، آهن، منگنز، منیزیم، مس) را با خطر سندرم متابولیک بررسی کرده بودند، وارد مطالعه شدند. محدودیتی در زمان انتشار یا زبان وجود نداشت.
در مجموع، 29 مطالعه برای متاآنالیز واجد شرایط بودند. نتایج این مطالعه که در مجله The Journal of Diabetes & Metabolic Disorders در سال 2024 به چاپ رسید نشان داد که افزایش سطح کادمیوم و جیوه بهطور معناداری خطر سندرم متابولیک را افزایش میدهند. در مقابل، افزایش سطح کروم بهطور معناداری خطر ابتلا به سندرم متابولیک را کاهش میدهد. علاوه بر این، ارتباط بین سرب، آهن، مس، منیزیم و منگنز با سندرم متابولیک از نظر آماری معنادار نبود. با این حال، سطح بالای سرب در مردان شانس ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش داد. این نتایج نشان میدهد که بین سطح خونی برخی فلزات سنگین، از جمله کادمیوم، جیوه و سرب، با افزایش شانس ابتلا به سندرم متابولیک ارتباط معناداری وجود دارد. از سوی دیگر، کروم بهعنوان یک عنصر زیستی شانس ابتلا به سندرم متابولیک را کاهش میدهد.
ارسال نظر