تاثیر ازدواج فامیلی (CM) بر بیماری های قلبی عروقی، از جمله بیماری های مادرزادی ساختاری قلب، تایید شده است. اگرچه CM می تواند بر ژنتیک با الیگوژنیسیته و همگنی تأثیر بگذارد، رابطه بین CM و بیماری عروق کرونر (CAD) به طور قطعی تأیید نشده است. در همین ارتباط مطالعه ایی توسط حمید خدرلو و همکاران به منظور تعیین ارتباط بین بیماری عروق کرونر و ازدواج فامیلی انجام شد.

اگرچه چندین مطالعه درباره پارامترهای الکتروکاردیوگرافی (ECG) پایه و ناهنجاری‌های اصلی و فرعی ECG وجود دارد، اما درباره تفاوت‌های سن و جنسیت آن‌ها در مقالات مختلف اختلاف نظر وجود دارد.

شیوع سندرم حاد کرونری (ACS) در میان بزرگسالان جوان ( سندرم حاد کرونری زودرس) به طور چشمگیری در سال های اخیر به ویژه در کشورهای در حال توسعه افزایش یافته است. با این حال، داده ها در مورد عوامل خطر و پیامدهای نسبت داده شده به این بیماران متناقض است. به همین منظور آیدا فلاح زاده و همکاران، با هدف بررسی این داده‌ها در گروهی از موارد سندرم حاد کرونری نارس که تحت مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) در مقایسه با بیماران مسن‌تر قرار گرفتند، انجام دادند.

تغییرات فشار خون (BP) یک عامل خطر مستقل برای حوادث قلبی عروقی است. شواهد اخیر از نقش میکروبیوتای روده در تنظیم BP حمایت می کند. با این حال، اینکه آیا میکروبیوم روده با تغییرات BP مرتبط است یا خیر، هنوز مشخص نشده است. به همین منظور Evany Dinakis و همکاران مطالعه ایی با هدف بررسی تأثیر متقابل بین میکروبیوم روده و متابولیت‌های آن ها در رابطه با تغییرپذیری BP انجام دادند.

کنترل سطح کلسترول یکی از اهداف اولیه جلوگیری از پیشرفت پلاک آترواسکلروتیک در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر (CABG) است. به این منظور آرین آیتی و همکاران با هدف بررسی تأثیر نمایه کلسترول سرم در زمان های مختلف بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر بر پیامدهای طولانی مدت بیماران انجام دادند.

آئورت شکمی سرخرگ اصلی خون‌رساننده به بدن است. از این شریان، شریان‌های متعددی منشعب می‌شوند که خون را به سراسر بدن می‌رسانند. ترمیم آئورت شکمی اندوواسکولار (EVAR) گزینه درمانی اصلی برای ترمیم آنوریسم آئورت شکمی (AAAs) است. نسیم ترابی و همکاران مطالعه ایی انجام دادند که هدف آن تعیین پیامدهای طولانی مدت بیمارانی بود که در مرکز قلب تهران تحت ترمیم آئورت شکمی اندوواسکولار قرار گرفتند.

بیماری عروق کرونر (CAD) و بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) دو بیماری شایع در سراسر جهان هستند که زهرا ممیز صنعت و همکاران مطالعه ایی را با هدف ارزیابی شیوع بیماری کبد چرب غیر الکلی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر و ارتباط بالقوه بین بیماری کبد چرب غیر الکلی و بیماری عروق کرونر انجام دادند.

یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که برخی باکتری‌های دهان ممکن است با فشار خون بالا در زنان یائسه مرتبط باشند. این مطالعه بر روی 1215 زن با میانگین سنی 63 سال انجام شد و با استفاده از تحلیل میکروبیوم دهان، 47 گونه باکتری شناسایی شد که به طور قابل توجهی با فشار خون بالا در ارتباط بودند. در نتیجه، باکتری‌های خاص دهان ممکن است با وضعیت پایه فشار خون و خطر ابتلا به فشار خون بالا در زنان یائسه مرتبط باشند.

TEVAR یک روش جراحی کم تهاجم برای درمان آسیب‌ دیدگی‌های رگ خونی اصلی یعنی سرخرگ آئورت است. یک مطالعه برای بررسی تأثیرات بلند مدت این روش بر بیماران با انواع مختلف آسیب آئورت از جمله دایسکشن آئورت و آنوریسم آئورت انجام شد. نتایج نشان داد که نرخ بقای پنج ساله برای بیماران TEVAR در حدود 65٪ و نرخ مداخله مجدد 12.1٪ بود. در ضمن، تفاوت معنی‌داری در میزان مرگ و میر بین روش‌های هیبریدی و غیرهیبریدی در مورد TEVAR وجود نداشت. عوامل خطر شایع در این بیماران شامل فشار خون بالا و کشیدن سیگار بود. بیماری مزمن کیلوی، پیوند عروق کرونر قبلی، سن بالای ۶۵ سال، تعداد پلاکت کمتر از ۱۵۰ هزار در میکرولیتر و آسیب آئورت آنوریسمال پیش بینی کننده مرگ و میر پنج ساله بودند. همچنین، تفاوت معنی‌داری در بقای پنج ساله بین بیماران مبتلا به آسیب آنوریسمال و دایسکشن آئورت وجود داشت. این مطالعه در سال ۲۰۲۳ در مجله Cardiovascular Revascularization Medicine منتشر شد.

یک مطالعه در سال 2023، برای بررسی شیوع اختلال عملکرد گره سینوسی و کاشت ضربان‌ساز دائمی در بیماران قلبی پس از جراحی، انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده نشان داد که شیوع کلی کاشت ضربان‌ساز دائمی به دلیل اختلال عملکرد گره سینوسی پس از جراحی قلب 2.87٪ و کاشت ضربان‌ساز دائمی در ماه اول پس از جراحی 2.707٪ بود. بیمارانی که تحت روش‌های میز و میز دریچه قرار می‌گیرند در معرض خطر بالاتر اختلال عملکرد گره سینوسی پس از عمل قرار دارند، در حالی که جراحی دریچه به تنهایی کمترین شیوع کاشت ضربان‌ساز دائمی را داشت.