ارتباط بین سندرم متابولیک و عوارض جانبی عمده قلبی و عروق مغزی در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری تحت مداخله عروق کرونر از راه پوست
سندروم متابولیک (Metabolic Syndrome=MetS) نوعی اختلال فیزیولوژیک و بیوشیمیایی است که با دیابت یا افزایش قند خون ناشتا, چاقی, اختلالات سطح پلاسمایی تری گلیسرید و کلسترول و نیز افزایش فشار خون همراه می باشد.
سندرم متابولیک (MetS) یک خطر برای ایجاد بیماری عروق کرونر و حوادث نامطلوب عمده قلبی و عروقی مغز (MACCE) است. در همین راستا کاوه حسینی و همکاران مطالعه ای بین سندرم متابولیک و حوادث نامطلوب عمده قلبی و عروق مغز را پس از مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری (ACS) انجام دادند. وجود MetS در ابتدا با استفاده از معیارهای NCEP-ATP III محاسبه شد.
در مجموع 13459 بیمار ACS که تحت PCI قرار گرفتند و میانگین سنی بیماران 62.7 سال و میانگین زمان پیگیری 378 روز بود وارد مطالعه شدند. در بیماران مبتلا به سندرم متابولیکی، خطر حوادث نامطلوب قلبی و عروق مغزی، به طور قابل توجهی بالاتر بود. تنها جزء حوادث نامطلوب عمده قلبی و عروق مغزی که بروز بالاتری را در بیماران MetS نشان داد، انفارکتوس میوکارد بود. اجزای MetS که به طور قابل توجهی با بروز بالاتر MACCE مرتبط بودند، فشار خون بالا و اختلال در گلوکز ناشتا بود.
نتایج این مطالعه که در ژورنال Scientific Reports در سال 2024 به چاپ رسید نشان داد که داشتن سه مولفه MetS باعث افزایش MACCE نشد، در حالی که داشتن چهار یا پنج مولفه MetS با بروز بالاتر MACCE در بیماران ACS تحت PCI مرتبط بود. در بین اجزای MACCE ، انفارکتوس میوکارد در بیماران مبتلا به MetS به طور قابل توجهی بالاتر بود. اختلال در گلوکز ناشتا و فشار خون بالا با خطر بالاتر MACCE مرتبط بود.
ارسال به دوستان