نارسایی میترال (MR) یکی از شایع‌ترین بیماری های دریچه ای در سراسر جهان است و مسئول 34000 مرگ در کشورهای در حال توسعه در سال 2019 بوده است. هدف درمانی در MR شدید و دژنراتیو، بازیابی عملکرد دریچه، قبل از اتساع بطن چپ و نارسایی است. رویکردها برای ترمیم لت قدامی، بسیار متغیرتر و پیچیده‌تر هستند و به طور کلی دوام کمتری دارند. این چالش‌ها تا حدی با این واقعیت توضیح داده می‌شوند که بافت لت قدامی نسبت به همتای خلفی خود افزونگی کمتری دارد و ترمیم لت قدامی را از نظر فنی گزینه چالش برانگیزی می کند. ترمیم لتچه خلفی دریچه میترال یک درمان استاندارد است، اما روش‌هایی برای ترمیم لتچه قدامی دریچه میترال به طور گسترده ایجاد نشده است.

افسردگی با علائمی مشخص می شود که بر فرآیندهای شناختی، عاطفی و رفتاری بیمار تأثیر می گذارد. ارتباط بین افسردگی و نارسایی قلبی در مطالعات متعدد نشان داده شده است، اما نرخ شیوع متفاوت است. وجود افسردگی پیامدهای منفی برای بیماران نارسایی قلبی دارد، به ویژه از طریق کاهش بقا و افزایش خطر حوادث ثانویه.

دیس لیپیدمی اختلال در سطح سرمی چربی‌ها شامل افزایش یا کاهش غیرطبیعی است که شامل انواع مختلفی از اختلال در سوخت‌وساز چربی‌ها است که موجب بالا رفتن میزان سرمی یک یا تعدادی از آن‌ها مانند: کلسترول، تری‌گلیسرید به صورت VLDL و LDL در خون می‌شوند. دیس‌لیپیدمی یکی از عوامل اصلی خطر برای بروز بیماری عروق کرونری (CAD)، سکته مغزی (CVA) و بیماری عروق محیطی (PVD) میباشد که می‌توان با تغییر شیوه زندگی، رژیم غذایی و داروها بر آن تأثیر گذاشت و آن را تغییر داد. بالا رفتن میزان سرمی چربی‌ها می‌تواند منجر به تشکیل پلاک‌های آترواسکلروز در سرخرگ‌های کرونری شود که امکان حمله های قلبی را افزایش میدهد. به همین منظور اکبر شفیعی و همکاران مطالعه ای را در مورد میزان شیوع دیس‌لیپیدمی و پروفایل‌های چربی غیرطبیعی در تهران را انجام دادند.

سکته قلبی (انفارکتوس حاد) زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از شریان‌های خون‌رسان به عضله قلب (میوکارد)، به‌طور کامل مسدود شده، در نتیجه بخشی از عضله قلب با کمبود خون یا اکسیژن مواجه می‌گردد. کمبود اکسیژن، مرگ سلول‌های بافت آن نواحی را در پی خواهد داشت که در اصطلاح، انفارکتوس نامیده می‌شود. انفارکتوس حاد میوکارد با ارتفاع ST یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است و مداخله اولیه کرونری از راه پوست (PCI) گزینه درمانی ارجح است.

بیماری های قلبی عروقی (CVDs)، به ویژه انفارکتوس میوکارد (MI)، علت اصلی مرگ و میر انسان در سراسر جهان است. علی‌رغم پیشرفت‌های اخیر و پیشرفت‌های قابل توجه در درمان‌های دارویی و مداخله‌ای، بیماری‌های قلبی عروقی در جوامع در حال توسعه و صنعتی در حال گسترش هستند. اگرچه روش های درمانی فعلی می توانند بازسازی نامطلوب قلب را کاهش دهند و علائم را بهبود بخشند، اما در ترمیم نواحی آسیب دیده بافت قلب بی اثر هستند. کشف و ظهور سلول های بنیادی علم پزشکی را برای درمان چندین بیماری پاتولوژیک متحول کرد. در این راستا، انواع مختلفی از سلول های بنیادی برای کاهش آسیب های مختلف مربوط به بافت های قلبی مانند نارسایی احتقانی قلب و بیماری ایسکمیک مزمن قلب استفاده شده است.

نارسایی احتقانی قلب (CHF) یک سندرم پیچیده است که در ایالات متحده تخمین زده می شود که سالانه بیش از یک میلیون بیمارCHF در بیمارستان بستری می شوند و این امر بار مالی زیادی را بر سیستم های بهداشتی تحمیل می کند. در واقع امروزه نارسایی قلبی نه به عنوان یک بیماری، بلکه به عنوان یک سندرم در نظر گرفته می شود. تشخیص نارسایی قلبی بر اساس شرح حال، معاینه بالینی، آزمایشات آزمایشگاهی و تصویربرداری است. بروز نارسایی قلبی می تواند علل مختلفی داشته باشد، مانند: میوکاردیت، ایسکمی میوکارد، کاردیومیوپاتی و غیره.

مداخله اولیه کرونری از راه پوست (PCI) درمان انتخابی در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد با ارتفاع ST است. برای ارزیابی خطر مرگ و میر در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد با ارتفاع ST که تحت مداخله اولیه کرونری پوستی قرار گرفته اند علیرضا اورعی و همکاران مطالعه ای با هدف ارزیابی عوامل پیش بینی کننده مرگ و میر در بیمارستان و مرگ و میر طولانی مدت در بیماران مبتلا به STEMI انجام دادند که تحت PCI اولیه قرار گرفته بودند.

نارسایی قلبی (HF) سریع‌ترین وضعیت قلبی-عروقی رو به رشد در سطح جهان است. سیستم ایمنی ممکن است نقشی در توسعه نارسایی قلبی داشته باشد، زیرا این شرایط با سطوح بالای سایتوکین‌های پروالرژیک مرتبط هستند. نارسایی قلبی یک بیماری تهدیدکننده زندگی است و تقاضای بیشتری برای بیومارکرهای تشخیصی، عوامل پیش‌بینی‌کننده و عوامل درمانی وجود دارد که بتواند به درمان آن کمک کند. به همین منظور محمدجواد ستودهیان و همکاران مطالعه ای را جهت بررسی درک نقش گالکتین-1 در نارسایی قلبی انجام دادند.

کاهش کسر جهشی بطن چپ (LVEF) یک پیش بینی کننده شناخته شده عوارض جانبی پس از جراحی قلب است. تقریباً یک سوم بیمارانی که تحت CABG قرار می‌گیرند، اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ را با EF کمتر از 50 نشان می‌دهند. بیماران کاندید CABG با کسر جهشی پایین‌تر، با خطر مرگ و میر قابل‌توجهی روبه رو هستند. به طور مشابه، کاهش LVEF می تواند افزایش خطر مرگ و میر و بروز بیشتر عوارض جانبی را پس از PCI پیش بینی کند. به همین منظور محمدصادق نجفی و همکاران مطالعه ای جهت بررسی پیامدهای مختلف در بیماران با LVEF پایین که تحت پیوند عروق کرونر قرار می‌گیرند، انجام دادند.

چاقی در سال های اخیر به یک دغدغه جهانی تبدیل شده است. شیوع چاقی در سراسر جهان از یک میلیارد نفر گذشته و بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تخمین زده می شود که بیش از 167 میلیون نفر در سراسر جهان تا سال 2025 با مشکلات سلامتی ناشی از چاقی دست و پنجه نرم کنند. چاقی به عنوان شاخص توده بدنی (BMI)> 30کیلوگرم بر مترمربع تعریف می‌شود و می‌تواند خطر بیشتری برای دیابت، فشار خون و چربی خون بالا ایجاد کند و منجر به اختلالات قلبی عروقی و اختلالات الکتروکاردیوگرافی شود.