در این مطالعه داده‌های 23461 بیمار که تحت عمل جراحی قلب باز بین سال‌های 2009 تا 2016 در مرکز قلب تهران قرار گرفته بودند بررسی شد. در مجموع 18070 بیمار (77٪) عمل بای پس عروق کرونر (CABG)، 3598 (15.3٪) جراحی دریچه و 1793 (7.6٪) روش های ترمیم بیماری های قلبی مادرزادی داشتند. در نهایت، 125 بیمار که به دنبال جراحی قلب باز PPI دریافت کردند در مطالعه وارد شدند.

فیبریلاسیون دهلیزی، ناهنجاری غالب هدایت قلبی قبل از عمل (6/29%) بود. همچنین PPI اندیکاسیون اولیه بلوک کامل قلبی در 72 بیمار (6/57%) را به همراه داشت. بیماران در گروه CABG به طور قابل توجهی مسن تر و به طور غالب مرد بودند. گروه دریچه ای زمان بای پس و کراس کلمپ طولانی تری داشتند و ناهنجاری های دهلیز چپ بیشتری مشاهده شد. علاوه بر این، گروه نقص مادرزادی جوان‌تر بوده و مدت زمان بیشتری در ICU بستری شدند.

نتایج این مطالعه که در مجله ی BMC Cardiovascular Disorders در سال 2023 به چاپ رسید نشان داد که،  PPI در 0.53 درصد از بیماران پس از جراحی قلب باز به دلیل آسیب به سیستم هدایت قلبی مورد نیاز بود. همچنین این مطالعه راه را برای تحقیقات آینده برای شناسایی عوامل پیش بینی کننده احتمالی PPI در بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار می گیرند، هموار می کند.

Doi: 10.1186/s12872-023-03182-2

تهییه و تنظیم: امین محسن زاده