کاهش کسر جهشی بطن چپ (LVEF) یک پیش بینی کننده شناخته شده عوارض جانبی پس از جراحی قلب است. تقریباً یک سوم بیمارانی که تحت CABG قرار می‌گیرند، اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ را با EF کمتر از 50 نشان می‌دهند. بیماران کاندید CABG با کسر جهشی پایین‌تر، با خطر مرگ و میر قابل‌توجهی روبه رو هستند. به طور مشابه، کاهش LVEF می تواند افزایش خطر مرگ و میر و بروز بیشتر عوارض جانبی را پس از PCI پیش بینی کند. به همین منظور محمدصادق نجفی و همکاران مطالعه ای جهت بررسی پیامدهای مختلف در بیماران با LVEF پایین که تحت پیوند عروق کرونر قرار می‌گیرند، انجام دادند.

چاقی در سال های اخیر به یک دغدغه جهانی تبدیل شده است. شیوع چاقی در سراسر جهان از یک میلیارد نفر گذشته و بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تخمین زده می شود که بیش از 167 میلیون نفر در سراسر جهان تا سال 2025 با مشکلات سلامتی ناشی از چاقی دست و پنجه نرم کنند. چاقی به عنوان شاخص توده بدنی (BMI)> 30کیلوگرم بر مترمربع تعریف می‌شود و می‌تواند خطر بیشتری برای دیابت، فشار خون و چربی خون بالا ایجاد کند و منجر به اختلالات قلبی عروقی و اختلالات الکتروکاردیوگرافی شود.

آنوریسم آئورت شکمی یکی از مهم ترین بیماری های قلبی عروقی به ویژه در افراد مسن است. افراد مبتلا به این بیماری با خطر پارگی آئورت شکمی و مرگ مواجه هستند. به همین منظور شاهین نرگسی و همکاران مطالعه ای با هدف بررسی اثربخشی - هزینه ترمیم اندوواسکولار در مقایسه با جراحی باز در بیماران مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی در ایران انجام دادند.

یک رابطه اساسی بین مقاومت به انسولین (IR) و فیبریلاسیون دهلیزی (AF) نشان داده شده است. در میان روش‌های مورد استفاده برای ارزیابی IR ، شاخص تری گلیسیرید-گلوکز (TyG) ابزار ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است. با این حال، استفاده احتمالی از این شاخص در عمل بالینی برای پیش‌بینی و تشخیص AF هنوز تعیین و تثبیت نشده است.به همین منظور علیرضا آذربو و همکاران یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز برای ارزیابی ارتباط بین شاخص TyG و AF انجام دادند.

وجود کلسیفیکاسیون شدید آئورت قفسه سینه (TAC) در بیماران کاندید جراحی قلب با پیامد نامطلوب بعد از عمل همراه است. با این حال، ارتباط بین عوامل خطر قلبی عروقی و بار پلاک آئورت ناشناخته باقی مانده است. برای بررسی این موضوع امین باقری و همکاران مطالعه ایی را با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده TAC در بیماران کاندید عمل جراحی قلب انجام دادند.

بیماری های قلبی عروقی (CVDs) یک نگرانی قابل توجه برای سلامت جهانی است و شایع ترین علت مرگ و ناتوانی است و نیاز به مداخلات پیشگیرانه با هدف قرار دادن عوامل خطر قابل اصلاح دارد. اخیراً، فناوری سلامت تلفن همراه برای بهبود ارائه پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی با اصلاح عوامل خطر توسعه یافته است. به همین منظور مژگان قوامی و همکاران نرم افزار تلفن همراه «قلب سبز» (Green Heart) برای کمک به کنترل عوامل خطر در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) طراحی و مطالعه ای را انجام دادند.

مصرف تریاک یک موضوع بهداشتی نادیده گرفته شده در جمعیت ایران بوده است و نقش پیش آگهی مصرف تریاک در بیماران عروق کرونر ناشناخته است. به همین منظور علی ایزدی آملی و همکاران مطالعه ای با هدف ارزیابی ارتباط بین مصرف تریاک و پیامدهای قلبی عروقی طولانی مدت پس از مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) انجام دادند.

آریتمی های بطنی، عوارض قلبی عروقی و مرگ و میر را افزایش می دهد. PVC های مکرر و IVT به طور کلی در غیاب ناهنجاری های ساختاری قلب، خوش خیم در نظر گرفته می شوند. PVC و IVT معمولاً در بیمارانی یافت می شود که هیچ شواهدی از بیماری های ساختاری قلب ندارند. با این حال، برخی از این بیماران ممکن است به کاردیومیوپاتی زمینه ای مبتلا شوند.

تنگی مجدد (Restenosis) یکی از دلایل اصلی شکست درمان بیماری های شریانی است. اعتقاد بر این است که سیرولیموس (SIR) به عنوان یک عامل ضد تکثیر قوی از این پدیده جلوگیری می کند. برای بررسی این موضوع فاطمه مهریاب و همکاران مطالعه ای برای بررسی اگزوزوم های بارگذاری شده با سیرولیموس را انجام دادند. اگزوزوم یک پلتفرم تحویل دارو با رهش طولانی می باشد، که در این مطالعه برای تزریق SIR داخل دیواره استفاده شد. SIR با اگزوزوم‌های مشتق از فیبروبلاست که با اولتراسانتریفیوژ جدا شده بودند، بارگذاری شد.

فیبریلاسیون دهلیزی (AF) یک آریتمی فوق بطنی است که با فعالیت نامنظم دهلیزی و متعاقب آن نارسایی مکانیکی دهلیزی مشخص می شود. AF بعد از عمل، یک عارضه مکرر بای پس عروق کرونر (CABG) است. اگرچه شواهدی مبنی بر کاهش AF پس از CABG با استفاده از استاتین ها وجود دارد، اما اطلاعات در مورد مقایسه مستقیم بین آتورواستاتین و روزوواستاتین بسیار کم است که به همین منظور زهرا سمادی فر و همکاران مطالعه ایی را به منظور مقایسه اثر روزوواستاتین و آتورواستاتین در پیشگیری از AF بعد از CABG انجام دادند.