گرفتگی عروق کرونر خود به خودی (SCAD) در حال تبدیل شدن به یک علت شناخته شده فزاینده سندرم کرونری حاد (ACS)، ایست قلبی و مرگ ناگهانی قلبی است. SCAD با یک پارگی خودبخودی غیر آترواسکلروتیک، غیر ایتروژنیک و غیر تروماتیک در شریان‌های کرونر مشخص می‌شود که منجر به فروپاشی لومن شریانی به دلیل تشکیل هماتوم داخل دیواره (IMH) که باعث اختلال در جریان خون کرونر و انفارکتوس میوکارد (MI) می شود. SCAD مسئول 1-4٪ موارد ACS در جمعیت عمومی است، اما تخمین زده می شود که 35٪ از زنان زیر 50 سال را تحت تأثیر قرار می دهد و یکی از علل اصلی انفارکتوس میوکارد مرتبط با بارداری (PAMI) است. بررسی گزارش‌های موردی در مورد SCAD می‌تواند اطلاعات مفیدی در مورد ویژگی‌های بیماری و مدیریت آن ارائه دهد.

در دسامبر 2019، COVID-19 در ووهان چین شناسایی شد. COVID-19 از زمان به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی به سرعت در سطح جهانی گسترش یافته و اکنون توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) یک بیماری همه گیر اعلام شده است. عفونت COVID-19 بر اساس علائم بالینی به پنج دسته طبقه بندی می شود: بدون علامت، خفیف، متوسط، شدید و بحرانی. عفونت COVID-19 معمولاً با علائمی شبیه آنفولانزا شروع می شود و می تواند بدون علامت باشد یا ممکن است دوره خفیف تا شدید داشته و با بار قابل توجه التهاب مشخص شود.

فیبریلاسیون دهلیزی (AF) یک آریتمی شایع است که به دنبال انفارکتوس میوکارد با افزایش ارتفاع ST رخ می دهد و می تواند به طور قابل توجهی بر نتایج بالینی تأثیر بگذارد. فیبریلاسیون دهلیزی با شروع جدید (NOAF) یک عارضه مکرر است که در 3.6 تا 5.3 درصد از بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد با افزایش ارتفاع ST به دنبال مداخله اولیه کرونری از راه پوست (PCI) رخ می دهد که با پیامدهای پیش آگهی بدتری همراه است و با افزایش عوارض داخل بیمارستانی و مرگ و میر همراه بوده است. چندین عامل پیش بینی کننده برای ایجاد NOAF شناسایی شده است، از جمله سن، سکته قبلی، انفارکتوس میوکارد (MI)، بیماری مزمن کلیه (CKD) و بلوک کامل دهلیزی بطنی. علاوه بر پیش‌بینی‌کننده‌های فردی، سیستم‌های امتیازدهی خطر مانند امتیاز CHA2DS2-VASc به عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های بالقوه پیامدهای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به NOAF پیشنهاد شده‌اند.

تالاسمی بتا (Beta-thalassemia) نوعی آنمی وراثتی هتروژن (Heterogeneous) است که به دلیل کاهش یا عدم تولید زنجیره β-globin در افراد بروز می یابد. هموگلوبین در حالت نرمال از دو زنجیره α و دو زنجیره β ساخته شده است که ژن های مرتبط با سنتز زنجیره α روی کروموزوم 16 و ژن های کد کننده زنجیره β روی کروموزوم 11 واقع شده اند. بروز جهش در ژن HBB واقع شده بر کروموزوم 11 منجر به نقص در عملکرد این ژن و بروز انواع مختلف بیماری تالاسمی بتا در افراد می گردد. سالانه حدود 68000 کودک مبتلا به انواع مختلف بیماری تالاسمی در جهان متولد می شوند و جز بیماری های شایع در دنیا محسوب می شود. الگوی توارث این بیماری به شکل اتوزوم مغلوب است و تقریبا 80 تا 90 میلیون نفر (5/1 % از جمعیت جهان) ناقل تالاسمی بتا در جهان وجود دارد.

نارسایی قلبی (HF) یک بیماری همه‌گیر جهانی است که میزان بستری، بروز بیماری و مرگ‌ومیر آن در سراسر جهان در حال افزایش است. چهار ستون اصلی درمان پزشکی هدف‌مند برای HF شامل بتا بلاکرها، مهارکننده‌های سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون، آنتاگونیست‌های آلدوسترون و اخیراً بازدارنده‌های هم‌انتقال‌دهنده‌ی سدیم-گلوکز نوع ۲ (SGLT2is) می‌باشد. با وجود دسترسی به این عوامل بالینی مؤثر، نتایج برای بیماران HF همچنان نامطلوب است. این نتایج ضعیف تا حدی به دلیل استفاده ناکافی از درمان‌های اثبات‌شده است.

بیماری های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) که تحت مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) قرار می‌گیرند، نسبت به عوارض مختلف قلبی عروقی، از جمله مرگ قلبی، انفارکتوس میوکارد (MI)، تنگی مجدد داخل استنت و کاهش تحمل ورزش، آسیب‌پذیر هستند. به نظر می رسد چندین نشانگر التهابی (یا نشانگرهای زیستی) در خون، مانند پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا (hs-CRP)، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) و نسبت پلاکت به لنفوسیت (PLR) با افزایش خطر قلبی عروقی مرتبط است و همچنین مطالعات نشان داده اند که NLR و PLR بالا نشان دهنده التهاب مزمن هستند.

فشار خون بالا (HTN) عامل خطر قابل پیشگیری برای بسیاری از بیماری ها، به ویژه بیماری های قلبی عروقی است که بر اساس گزارش های سال 2019، 10.8 میلیون مرگ و 235 میلیون DALY (سال های زندگی تعدیل شده از کارافتادگی) را به خود اختصاص داده است. علیرغم پیشرفت در دانش، مدیریت و مراقبت بالینی این بیماری، شیوع HTN در دهه گذشته افزایش یافته است. بنابراین، شناسایی عوامل خطر HTN، تشخیص زودهنگام جمعیت های حساس و درمان به موقع مزایای قابل توجهی نسبت به کاهش بار HTN ارائه می دهد.

در عصر تبادل سریع دانش پزشکی، پایگاه های اطلاعاتی مراقبت های بهداشتی به عنوان پایه اصلی پیشرفت به سمت کیفیت بهتر مراقبت در نظر گرفته می شود. مدیریت دانش مراقبت های بهداشتی که برای اولین بار در سال 1995 معرفی شد، می تواند منجر به کاهش هزینه و نوآوری نیز شود. نظارت بر روش جراحی می تواند چندین مزیت از جمله ارزیابی مناسب استفاده، ارزیابی اثربخشی و ایمنی و محاسبه هزینه مراقبت های بهداشتی را ارائه دهد. این موضوع همواره در زمینه جراحی قلب و قفسه سینه بسیار مهم تلقی شده است، همانطور که با ایجاد اولین پایگاه ملی جراحی قلب در سال 1986 توسط انجمن جراحان قفسه سینه (STS) مشخص شد. پایگاه داده جراحی قلب بزرگسالان (ACSD) اکنون از بیش از 7.4 میلیون پرونده بیماران در سراسر ایالات متحده تشکیل شده است. به طور مشابه، انجمن قلب اروپا برای جراحی قلب و قفسه سینه (EACTS) و پایگاه داده قلب بزرگسالان (ACD) اطلاعات بیش از 80 بیمارستان اروپایی و 120000 مداخله جراحی را گزارش می دهد که بر اهمیت توسعه پایگاه های داده منطقه ای در کشورهای دیگر نیز تاکید می کند.

حوادث قلبی عروقی و کیفیت پایین زندگی اغلب در بیماران مبتلا به پدیده جریان آهسته کرونری (CSFP) مشاهده می شود. پدیده CSFP یک وضعیت بالینی است که توسط آنژیوگرافی به عنوان کدورت دیستال تاخیری عروق کرونر بدون هیچ گونه تنگی قابل توجهی ثبت می شود. بیماران مبتلا به CSFP درد مکرر قفسه سینه، حتی در حالت استراحت، بستری شدن مکرر در بیمارستان و بستری مجدد در بخش قلب را تجربه میکنند و همچنین آریتمی تهدید کننده زندگی و مرگ ناگهانی نیز گزارش شده است. علیرغم پاتوژنز تا حد زیادی ناشناخته، برخی مکانیسم‌های بالقوه از جمله بیماری میکروواسکولار، التهاب و اختلال عملکرد اندوتلیال پیشنهاد شده‌اند که در CSFP نقش دارند.

در مارس 2020 و پس از اعلام رسمی سازمان بهداشت جهانی (WHO) در مورد همه‌گیری COVID-19، اضطراب و ترس در همه جوامع افزایش یافت. احتمال بالای سرایت و عدم درمان قطعی، سیستم های بهداشتی را مجبور به اعمال انواع محدودیت های اجتماعی کرده بود. این محدودیت‌ها اثرات منفی بر انواع مختلف پریشانی روانی در افراد، به‌ویژه در افرادی که سابقه پزشکی مثبت از نظر بیماری‌های روانی داشتند، خود را نشان داد. ارتباطات اختلالات روانی ضعیف در طول قرنطینه کووید-19 با مصرف الکل و اختلال در رژیم غذایی، اختلالات خواب و فعالیت بدنی کمتر مرتبط بود. احتمال افزایش نرخ اختلالات روانپزشکی ممکن است در شرایط قرنطینه دست کم گرفته شود. از آنجایی که شناسایی و درمان افراد آلوده تمرکز اصلی بوده، در دوران کووید-19 توجه کافی به سلامت روان معطوف نبوده است.