یک مورد پیچیده از سندرم اورتنر با تاکید بر ملاحظات رویه Peri-TEVAR برای پیشگیری از CVA

درمان سندرم اورتنر ناشی از آنوریسم آئورت شامل: جراحی، ترمیم آئورت درون عروقی قفسه سینه (TEVAR)، مداخله هیبریدی (جراحی + TEVAR) و مدیریت محافظه کارانه است. مدیریت محافظه کارانه بدترین پیش آگهی را دارد، در حالی که جراحی و TEVAR بهترین نتایج را برای تسکین علائم در پیگیری کوتاه مدت نشان می دهند. اگرچه TEVAR کم تهاجمی بوده و در مقایسه با جراحی باز عوارض و مرگ و میر کمتری دارد و مدت اقامت بیمار در بیمارستان و زمان بهبودی پس از عمل را کاهش می دهد، اما عوارض خاص خود را دارد. مهم ترین عوارض شامل سکته مغزی، ایسکمی نخاع، نارسایی حاد کلیه، پارگی آئورت یا شاخه های آن، فیستول آئورتونتریک یا آئورتبرونشیال، عفونت ها و ایسکمی مزانتریک است. سکته مغزی می تواند به دنبال TEVAR در 7٪ موارد رخ دهد و ممکن است در 30٪ از این موارد کشنده باشد. عوارض ایسکمی مغزی اغلب بی‌صدا و بدون علامت هستند، اما می‌توانند خطر حوادث عروق مغزی (CVA) را افزایش دهند.

سجاد احمدی رنانی و همکاران در ژورنال International Journal of Cardiovascular Practice در سال 2024 یک مورد مرد سیگاری 62 ساله با سابقه فشار خون بالا و دیس لیپیدمی که بیش از شش ماه گرفتگی صدا را تجربه میکرد را توصیف میکنند. بیمار توسط متخصص گوش و حلق و بینی مورد ارزیابی قرار گرفت و تحت لارنگوسکوپی فیبر نوری قرار گرفت که نشان دهنده تثبیت تار صوتی چپ بود. سپس سی تی اسکن سر و گردن و اشعه ایکس قفسه سینه (CXR) انجام شد. سی تی اسکن سر و گردن هیچ یافته غیرعادی را نشان نداد، اما CXR توده قابل توجهی را در مدیاستن فوقانی نشان داد. سی تی اسکن قفسه سینه با کنتراست برای ارزیابی بیشتر انجام شد، که نشان داد یک قوس کاذب آئورت بزرگ (گردن: 25 میلی‌متر، لومن باز: 23 × 35 میلی‌متر، اندازه کلی: 82 × 65 میلی‌متر) به احتمال زیاد عصب حنجره چپ را فشرده می‌کند و فلج و گرفتگی تارهای صوتی را باعث می‌شود. سپس بیمار برای درمان علامتی آنوریسم قوس آئورت به مرکز قلب تهران ارجاع شد.

در معاینه فیزیکی اولیه، فشار خون بیمار در هر دو اندام فوقانی تقریباً برابر بود (سمت راست: 150/90 میلی‌متر جیوه، سمت چپ: 140/95 میلی‌متر جیوه). تمام نبض‌های اندام دیستال موجود و متقارن بودند. سمع قلب هیچ سوفل غیرطبیعی را نشان نداد. ECG بیمار ریتم سینوسی طبیعی و محور طبیعی را نشان داد، اما فرورفتگی قطعه ST را در V4 - V6 نشان داد، با این حال بیمار درد قفسه سینه را گزارش نکرد. تصویربرداری از قفسه سینه بیمار بررسی شد که آنوریسم ساکولار را در قوس آئورت، بدون هیچ نشانه‌ای از برش یا پارگی نشان داد. اکوکاردیوگرافی بیمار عملکرد طبیعی بطن چپ را نشان داد. علاوه بر این، بیمار هیپرتروفی خفیف بطن چپ، کلسیفیکاسیون حلقوی میترال خفیف، نارسایی خفیف میترال و تریکوسپید، اختلال عملکرد دیاستولیک درجه یک و آئورت صعودی خفیف گشاد شده (39 میلی متر) داشت. آنوریسم قوس آئورت و ترومبوز آن نیز در اکوکاردیوگرافی قابل مشاهده بود.

با توجه به این یافته ها، روش TEVAR که در ابتدا برنامه ریزی شده بود لغو و بیمار برای جراحی عروق برنامه ریزی شد. با این حال، بیمار از جراحی امتناع کرد و هیچ اطلاعات پیگیری بعد از ترخیص از بیمار در دسترس نیست.