مقایسه نتایج بین جراحی بای پس عروق کرونر پمپ روشن و پمپ خاموش با استفاده از مدل تخمین حداکثر احتمال مشارکتی (C-TMLE)
پیوند بای پس عروق کرونر (CABG) در سال 1968 معرفی شد و به سرعت به عنوان درمان استاندارد برای بیماران مبتلا به آترواسکلروز پذیرفته شد. CABG به طور کلی با استفاده از دستگاه بای پس قلبی ریوی (پمپ روشن) و تکنیک های قلب تپنده (پمپ خاموش) انجام می شود. مطالعات این دو نوع CABG و مقایسه تأثیر آنها بر مرگ و میر و عوارضی مانند انفارکتوس میوکارد و سکته مغزی هیچ تفاوت کوتاه مدتی را بین این رویکردها نشان نداد، در حالی که برخی مطالعات دیگر تأثیر امیدوارکننده تری را در پیامدهای طولانی مدت تکنیک پمپ خاموش در مقابل پمپ روشن برای درمان نشان دادند.
تفاوت هایی در مورد برتری عمل جراحی CABG پمپ خاموش نسبت به پمپ روشن وجود دارد. به همین منظور حسین علی آدینه و همکاران مطالعه ای با هدف تخمین نسبت خطر مرگ و میر در بای پس کرونر پمپ خاموش در مقایسه با پمپ روشن با استفاده از یک مدل تخمین حداکثر احتمال هدفمند مشارکتی (C-TMLE) انجام دادند.
در طول پیگیری، با میانگین 8 سال، 24883 بیمار، 18318 مرد و 6565 زن که تحت عمل جراحی عروق کرونر قرار گرفته بودند و اطلاعات آن ها در رجیستری دادههای CABG مرکز قلب تهران وجود داشت وارد مطالعه شدند. میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 65 سال بود که از 19 تا 95 سال متغیر بود (بیش از 96٪ بیماران بالای 30 سال بودند). از مجموع کل بیماران 1881 بیمار که تحت عمل جراحی CABG پمپ خاموش قرار گرفته بودند 367 (19.5٪) بیمار و از 22922 بیمار که تحت عمل جراحی CABG پمپ روشن قرار گرفته بودند، 5176 (22.6٪) بیمار در طول پیگیری مطالعه جان خود را از دست داده بودند. گروه پمپ روشن زمان پیگیری طولانی تری داشتند (به ترتیب 8.3 و 6.3 سال). علاوه بر این، شرکتکنندگانی تحت که تحت عمل جراحی CABG پمپ خاموش بودند، BMI بالاتری از30 کیلوگرم بر متر مربع داشتند (26.5٪ در مقابل 24.0٪). جراحی پیوند عروق کرونر پمپ روشن با داشتن انفارکتوس میوکارد، سابقه خانوادگی CVD و دیس لیپیدمی همراه بود. در مقابل، شرکتکنندگانی که کسر جهشی کمتری را تجربه کردند، احتمال بیشتری برای انجام جراحی با پمپ خاموش داشتند.
علاوه بر این، ارتباط بین متغیرهای مطالعه و تکنیک جراحی در بیماران دیابتی و غیر دیابتی ارزیابی شد. شرکت کنندگان دیابتی و غیر دیابتی که عمل جراحی CABG با پمپ روشن داشتند نسبت به گروه پمپ خاموش احتمال مرگ بیشتری داشتند. علاوه بر این، شاخص توده بدنی بالا با انجام جراحی پمپ خاموش در بیماران غیر دیابتی مرتبط بود. علاوه بر این، بیماران مبتلا به دیابت که فشار خون بالا داشتند، احتمال بیشتری برای انجام CABG با پمپ خاموش داشتند.
مدل کاکس خطر مرگ و میر بالاتری را برای تکنیک پمپ خاموش در بیماران دیابتی با 1.31=HR=1.21، HR در بیماران غیر دیابتی و 1.24=HR در کل بیماران نشان داد.
با در نظر گرفتن 95% CI، PS-adjusted و TMLE شواهدی برای اثر محافظتی ضعیف CABG پمپ خاموش، در گروههای دیابتی و غیر دیابتی و همچنین کل نمونه نشان دادند. با این حال، این شواهد بر اساس C-TMLE اثر قوی تر و روش های دوگانه (TMLE و C-TMLE) تناسب بهتری را برای داده ها نشان دادند. علاوه بر این، دقیق ترین برآوردهای اثر توسط C-TMLE ارائه شد.
با توجه به نتایج این مطالعه که در مجله ی Scientific Reports در سال 2024 به چاپ رسید، C-TMLE، نشان داد که شواهدی دال بر اثر محافظتی جراحی پمپ خاموش بر مرگ و میر وجود دارد. در کل، خطر مرگ و میر در بیماران دیابتی و غیر دیابتی حداقل حدود 10٪ کاهش یافته و این شواهد بر اساس تجزیه و تحلیل PS تنظیم شده و TMLE کمتر واضح بود.
ارسال به دوستان