قرار گرفتن در معرض سوءتغذیه در اوایل زندگی و خطر ابتلا به پوکی استخوان و کاهش تراکم مواد معدنی استخوان

این بیماری شایع‌ترین دلیل شکستگی استخوان در سالمندان است. استخوان‌هایی که معمولاً دچار شکستگی می‌شوند شامل مهره‌های ستون فقرات، استخوان‌های ساعد، مچ دست و لگن هستند. معمولاً تا زمانی که شکستگی استخوان رخ ندهد، علائمی مشاهده نمی‌شود. استخوان‌ها ممکن است به‌قدری ضعیف شوند که حتی با استرس خفیف یا به‌طور خودبه‌خودی دچار شکستگی شوند. پس از بهبود شکستگی، فرد ممکن است با درد مزمن و کاهش توانایی انجام فعالیت‌های روزمره مواجه شود. برای بررسی این موضوع امیرحسین قاسمی نژاد و همکاران یک مرور سیستماتیک و متا‌آنالیز با هدف بررسی ارتباط بین قرار گرفتن در معرض سوءتغذیه در اوایل زندگی و خطر ابتلا به پوکی استخوان، کاهش تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) و شکستگی‌ها انجام دادند.

یک جستجوی جامع در پایگاه‌های MEDLINE/PubMed، Scopus، Web of Science و Embase انجام شد که با جستجوهای دستی در Google Scholar تکمیل گردید. مطالعات مشاهده‌ای که به بررسی تأثیر قرار گرفتن در معرض سوءتغذیه در اوایل زندگی بر پوکی استخوان، BMD و خطر شکستگی پرداخته بودند، وارد مطالعه شدند. متا‌آنالیزها با استفاده از روش Mantel-Haenszel برای نسبت شانس (OR) و Hedges'g برای تفاوت میانگین استانداردشده (SMD) انجام گرفت. ناهمگونی با استفاده از آماره I2 ارزیابی شد و متارگرسیون‌ها برای کشف منابع احتمالی ناهمگونی اجرا گردید.

از 6147 مطالعه اولیه، 10 مطالعه معیارهای ورود را داشتند و 8 مطالعه در متا‌آنالیز گنجانده شدند. نتایج این مطالعه که در مجله ی Osteoporosis International در سال 2024 به چاپ رسید نشان داد، گروهی که در اوایل زندگی در معرض سوءتغذیه قرار گرفته بودند، به‌طور معناداری شیوع بالاتری از پوکی استخوان  (OR = 2.12) و شکستگی‌ها (OR = 1.58) در مقایسه با افراد غیرمواجهه داشتند. متارگرسیون نشان داد که جنسیت زن در مطالعات، ارتباط با پوکی استخوان را قوی‌تر می‌کند، در حالی که سنین بالاتر، ارتباط با شکستگی‌ها را تقویت می‌کند. قرار گرفتن در معرض سوءتغذیه در دوران جنینی و کودکی به‌طور خاص با افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی‌ها مرتبط بود. همچنین، با کاهش BMD، به‌ویژه در نواحی پاشنه، گردن، استخوان ران و لگن مرتبط بود.

قرار گرفتن در معرض سوءتغذیه در اوایل زندگی به‌طور معناداری با افزایش خطر پوکی استخوان، شکستگی و کاهش BMD در دوران بعدی زندگی همراه است. این نتایج بر اثرات ماندگار سوءتغذیه در اوایل زندگی بر استخوان‌ها تأکید می‌کند و اهمیت مداخلات خاص برای سلامت استخوان در گروه‌های دارای تجربه سوءتغذیه را برجسته می‌سازد.