سندرم کونیس نوع یک ناشی از تزریق عضلانی دیکلوفناک: مرور ادبیات بر اساس یک گزارش موردی

سندرم کونیس وضعیتی است که سیستم گردش خون را تحت تأثیر قرار می دهد و به صورت اسپاسم یا ترومبوز ظاهر می شود. کونیس و زاوراس برای اولین بار در سال 1991 این سندرم را توصیف کردند. محرک های محیطی این علائم قلبی ممکن است با یا بدون واکنش های آلرژیک و آنافیلاکتوئیدی همراه باشد.

پویا ابراهیمی و همکاران، مردی 51 ساله بدون سابقه پزشکی قبلی (PMH) را در مجله ی Clinical Case Reports که در سال 2024 به چاپ رسید معرفی می کنند که یک ساعت پس از دریافت تزریق عضلانی دیکلوفناک با شکایت درد قفسه سینه و تپش قلب به اورژانس مراجعه کرده است.

بلافاصله پس از معاینه فیزیکی، الکتروکاردیوگرام (ECG) انجام شد که نشان دهنده وارونگی ST در لیدهای I، II، III، AVL، AVF و V5-V6 بود. علاوه بر این، ارتفاع قطعه ST در لید AVR شناسایی شد. اکوکاردیوگرام هیچ ناهنجاری قابل توجهی را نشان نداد. LVEF 65% بود و هیچ گونه علائم غیرطبیعی در حرکت قلب و حرکت دیواره قلب مشاهده نشد. تروپونین قلبی با حساسیت بالا و کراتین فسفوکیناز-MB بررسی شدند. ریتم و ضربان قلب بیمار، همراه با اشباع اکسیژن و تعداد تنفس، بلافاصله کنترل شد. با مشکوک شدن به سندرم حاد کرونری (ACS)، نوار قلب متوالی شروع شد و تجویز آسپرین (325 میلی‌گرم)، کلوپیدوگرل (300 میلی‌گرم)، آتورواستاتین (80 میلی‌گرم)، نیتروگلیسیرین (10 میکروگرم در دقیقه به صورت داخل وریدی) و متوپرولول 50 میلی گرم خوراکی به بیمار داده شد. با وجود دریافت دارو، درد قفسه سینه به مدت 12 ساعت ادامه داشت و کاهش پیدا نکرد. تغییرات ECG او پایدار ماند و هیچ آریتمی مشاهده نشد. آزمایش اولیه و دوم سطح تروپونین (بعد از 6 ساعت) در محدوده طبیعی بود. اکوکاردیوگرام ترانس توراسیک، کسر جهشی طبیعی را بدون اختلالات حرکتی دیواره منطقه ای نشان داد. با توجه به تغییرات قطعه ST در ECG، آنژیوگرافی کرونر (CA) انجام شد که عروق کرونر طبیعی را نشان داد.

بیمار به مدت 24 ساعت در بخش قلب و عروق پیگیری شد. پس از چندین بار تکرار ECG، وارونگی  قطعه ST در ابتدا به تدریج کاهش یافت و پس از 12 ساعت کاملاً ناپدید شد. درد قفسه سینه و مشکل در تنفس نیز برطرف شد. در طول 12 ساعت، ECG بیمار به تدریج به حالت عادی بازگشت و تغییرات به طور کامل برطرف شد. اکوکاردیوگرام متوالی کسر جهشی بطن چپ طبیعی و هیچ ناهنجاری قابل توجهی در دریچه قلب را نشان نداد. سطح تروپونین نرمال بود. با توجه به تغییرات دینامیکی ذکر شده در ECG بیمار، سطح تروپونین طبیعی و عدم وجود هرگونه یافته پاتولوژیک در CA بیمار، تشخیص آنژین ناپایدار برای بیمار داده شد.

روز بعد از (CA)، علائم به طور کامل برطرف شد و معاینه فیزیکی ضربان و ریتم طبیعی قلب، عملکرد سیستم تنفسی و عملکرد عصبی را نشان داد و تغییرات پاتولوژیک در ECG بیمار برطرف شد. یک نتیجه بالینی خوب در یک ویزیت پیگیری 6 ماه بعد از ترخیص تأیید شد و به بیمار توصیه شد که دیگر دیکلوفناک مصرف نکند و برای ارزیابی حساسیت دارویی ارجاع شد.