ارتباط بین مدت زمان خواب و بروز فشار خون بالا: مرور سیستماتیک و متاآنالیز مطالعات کوهورت
فشار خون بالا (HTN) عامل خطر قابل پیشگیری برای بسیاری از بیماری ها، به ویژه بیماری های قلبی عروقی است که بر اساس گزارش های سال 2019، 10.8 میلیون مرگ و 235 میلیون DALY (سال های زندگی تعدیل شده از کارافتادگی) را به خود اختصاص داده است. علیرغم پیشرفت در دانش، مدیریت و مراقبت بالینی این بیماری، شیوع HTN در دهه گذشته افزایش یافته است. بنابراین، شناسایی عوامل خطر HTN، تشخیص زودهنگام جمعیت های حساس و درمان به موقع مزایای قابل توجهی نسبت به کاهش بار HTN ارائه می دهد.
بسیاری از عوامل خطر رفتاری برای بروز HTN وجود دارد، از جمله رژیم غذایی ناسالم، عدم تحرک فیزیکی، سیگار کشیدن، مصرف الکل و تغییر در الگوهای خواب. خواب بخش قابل توجهی از برنامه روزانه ما را تشکیل می دهد، با این حال، در سال های اخیر تغییرات قابل توجهی در میانگین مدت زمان خواب افراد ایجاد شده است. گزارش شده است که حدود یک سوم از بزرگسالان در ایالات متحده کمتر از 7 ساعت خواب روزانه دارند.
خواب کوتاه مدت و طولانی مدت با افزایش خطر مشکلات عمده سلامتی از جمله دیابت، بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر مرتبط است. با این وجود، اطلاعات متناقضی در مورد ارتباط بین مدت زمان خواب کوتاه و طولانی و خطر بالای بروز HTN منتشر شده است. برخی از مطالعات ارتباط U شکل بین مدت زمان خواب کوتاه و طولانی و خطر بروز HTN را پیشنهاد کردند، در حالی که سایر محققین نتوانستند ارتباط قابل توجهی بین مدت خواب طولانی و HTN ایجاد کنند. به همین منظور کاوه حسینی و همکاران یک مطالعه متاآنالیز را برای ارزیابی رابطه بین مدت زمان خواب و خطر بروز HTN و تشخیص جمعیت‌های حساس‌تر انجام دادند.
پایگاه های PubMed، Embase، Scopus، Web of Science و ProQuest از ژانویه 2000 تا مه 2023 برای مطالعات کوهورت که مدت زمان خواب کوتاه و طولانی را با 7 تا 8 ساعت خواب برای خطر بروز HTN مقایسه می‌کردند، جستجو شدند. مدل اثر تصادفی (روش DerSimonian-Laird) برای نسبت ریسک استخر (RR) و فاصله اطمینان (CI) 95٪ استفاده شد.
16 مطالعه از 2.4 تا 18 سال دوره پیگیری برای ارزیابی بروز HTN در 1.044.035 نفر بررسی شد. نتایج این مطالعه که در مجله PLOS One به چاپ رسید نشان داد که مدت خواب کوتاه به طور قابل توجهی با خطر بالاتر ابتلا به HTN مرتبط بود (HR: 1.07, 95% CI: 1.06–1.09). این ارتباط زمانی قوی‌تر می شد که مدت زمان خواب کمتر از 5 ساعت بود (HR: 1.11, 95% CI: 1.08–1.14). برخلاف مردان، زنان (HR: 1.07, 95% CI: 1.04–1.09) به دلیل مدت زمان کوتاه خواب، در برابر ابتلا به HTN آسیب پذیرتر بودند. تفاوت معنی داری بین دوره های مختلف پیگیری و زیر گروه های سنی مشاهده نشد و مدت زمان خواب طولانی با افزایش بروز HTN ارتباطی نداشت.
این مطالعه، ارتباط معنی داری بین مدت زمان خواب کوتاه، به ویژه کمتر از 5 ساعت و افزایش خطر HTN را نشان داد. برعکس، مدت زمان خواب طولانی ارتباط معنی داری با خطر HTN نشان نداد. این یافته‌ها بر اهمیت اجرای استراتژی‌هایی که مدت زمان خواب کوتاه را هدف قرار می‌دهند، به‌ویژه در جمعیت‌های در معرض خطر در کنار تدوین برنامه‌های مداخله اضافی، تأکید می‌کند. تحقیقات بیشتر برای مشخص کردن مکانیسم‌های اساسی تأثیر خواب طولانی بر HTN و بررسی مداخلات بالقوه برای کاهش تأثیر خواب ناکافی بر خطر HTN ضروری است.
ارسال نظر