کلسیفیکاسیون عروقی (VC) یک عامل خطر مستقل برای مرگ و میر بیماری قلبی - عروقی در بیماران مرحله نهایی در بیماری کلیوی (ESRD) است. پاتوژنز کلسیفیکاسیون عروقی پیچیده و نامشخص است با این حال سموم اورمیک تولید شده توسط میکروبیوتای روده می­ تواند کلسیفیکاسیون عروقی را افزایش دهد.

 Wen-Han Bao[1] و همکاران مطالعه ­ایی با هدف شناسایی تفاوت‌های موجود در میکروبیوتای روده بین گروه‌های مختلف کلسیفیکاسیون عروقی و باکتری‌های اصلی مرتبط با کلسیفیکاسیون عروقی در بیماران همودیالیز (HD) که در مجله Renal Failure در سال 2023 به جاپ رسیده است، انجام دادند.

در مجموع 73 بیمار همودیالیزی در این مطالعه مقطعی وارد شدند و با توجه به نمرات کلسیفیکاسیون آئورت شکمی (AAC)، شرکت کنندگان به دو گروه با نمره AAC بالا و گروه با نمره AAC پایین تقسیم شدند. توالی یابی میکروبیوتای روده انجام شد و نتایج با تنوع آلفا، تنوع بتا و همبستگی گونه ­ها مورد ارزیابی قرار گرفت.

شیوع کلسیفیکاسیون عروقی در مطالعه 79/54٪ بود. اکثر فیلاها در دو گروه یکسان بودند، از جمله فریمیکوت، اکتینوباکتر، پروتئوباکتر و باکتروئید. تنوع میکروبی در گروه با نمره AAC بالا روند کاهشی داشت و فراوانی گونه‌ها به طور قابل‌ توجهی کمتر از گروه با نمره AAC پایین بود. بیماران همو دیالیزی با نمرات AAC بالا افزایش فراوانی پروتئوباکترها و کاهش فراوانی باکتروئید را در سطح شاخه نشان دادند. افزایش فراوانی اشریشیا/شیگلا، رومینوکوکوس و لاکتوباسلوس و همچنین کاهش فراوانی لاکنوسپیراسه در سطح جنس با کلسیفیکاسیون عروقی همبستگی مثبت داشتند و آدلکروتزیا، آلیستیپس و رومینوکوکوس نورانک با کلسیفیکاسیون عروقی همبستگی منفی داشتند. اشریشیا/شیگلا بیشترین تأثیر را بر کلسیفیکاسیون عروقی در بیماران همودیالیزی داشتند و به دنبال آن رومینوکوکوس همبستگی منفی داشت.