در دنیای پزشکی امروز، آسیب‌های قلبی ناشی از ایسکمی-ریپرفیوژن (قطع موقت خون‌رسانی به قلب و سپس بازگشت آن) یکی از چالش‌های بزرگ در درمان بیماری‌های عروق کرونری است. این آسیب‌ها اغلب در حین درمان‌هایی مانند آنژیوپلاستی یا جراحی بای‌پس رخ می‌دهند و می‌توانند منجر به مرگ سلول‌های قلبی شوند. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ملاتونین، هورمونی که بدن ما به طور طبیعی برای تنظیم خواب تولید می‌کند، می‌تواند نقش کلیدی در کاهش این آسیب‌ها ایفا کند.

ملاتونین نه تنها خاصیت آنتی‌اکسیدانی قوی دارد، بلکه التهاب را کاهش می‌دهد و ریتم شبانه‌روزی بدن را تنظیم می‌کند. نکته کلیدی این است که ملاتونین بر کنترل کیفیت میتوکندری (MQC) تمرکز دارد. میتوکندری‌ها مانند باتری‌های سلول هستند و وقتی آسیب می‌بینند، استرس اکسیداتیو (تولید رادیکال‌های آزاد مضر) افزایش می‌یابد که به سلول‌های قلبی آسیب می‌رساند. ملاتونین از طریق مسیرهای مختلفی مانند فعال‌سازی پروتئین‌های محافظ مانند Sirt6، ساختار و عملکرد میتوکندری‌ها را بهبود می‌بخشد، اکسیداسیون را کم می‌کند و حتی فرآیندهای خودترمیمی سلول‌ها را تقویت می‌کند.

در مطالعات حیوانی، پیش‌درمان با ملاتونین نشان داده که آسیب قلبی را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد: استرس اکسیداتیو کمتر می‌شود، عملکرد میتوکندری‌ها بازسازی می‌گردد و فرآیندهای التهابی کنترل می‌شوند. این ماده می‌تواند بخشی از استراتژی‌های درمانی باشد، مثلا ترکیب با داروهای دیگر مانند MitoQ برای محافظت بیشتر در افراد مسن که قلب‌شان حساس‌تر است.

ملاتونین می‌تواند به عنوان مکمل غذایی یا دارویی در پیشگیری از عوارض حملات قلبی استفاده شود. این یافته‌ها می‌توانند به توسعه درمان‌های جدید منجر شوند و زندگی میلیون‌ها بیمار قلبی را بهبود بخشند.