سنکوپ وازوواگال با وجود داشتن ماهیت خوش‌خیم، در صورت بروز حمله‌های مکرر می‌تواند برای بیماران بسیار آزاردهنده باشد و کیفیت زندگییشان را در زمینه‌های فردی، اجتماعی و شغلی تحت تاثیر قرار دهد. اگرچه با انجام اقدامات پیشگیرانه و تغییرات سبک زندگی می‌توان شانس بروز حمله‌های سنکوپ وازوواگال را کاهش داد، اما در بسیاری از بیماران چنین حمله‌هایی قطع نمی‌شوند و نیاز به درمان‌های دارویی موثر وجود دارد.

در مطالعه‌ی تازه‌ای که در مرکز قلب تهران توسط امیرحسین بهنوش و همکاران با استفاده از روش مرور فرابررسی و متاآنالیز نتورک انجام شد، اثربخشی داروهای مورد استفاده در درمان سنکوپ وازوواگال مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این مطالعه که در مجله‌ی Heart Rhythm در سال 2023 چاپ شده است، با بررسی 28 مطالعه‌ی صورت گرفته با شرکت 1744 بیمار نشان داد که دو داروی میدودرین و فلوکستین در پیشگیری از وقوع مجدد سنکوپ موثر بوده‌اند.

در خصوص فلوکستین توجه به این نکته حائز اهمیت است که مطالعاتی که اثربخشی این دارو را نشان داده‌اند بیشتر این دارو را در بیمارانی تجویز کرده‌اند که مبتلا به اختلال اضطرابی هم‌زمان در کنار سنکوپ بوده‌اند. نکته‌ی قابل توجه اینکه هیچ‌ یک از درمان‌های دارویی دیگر در این مطالعه شواهدی از اثربخشی نداشته‌اند، که با توجه به این نکته ضرورت انجام مطالعات بیشتر در این زمینه و بررسی گزینه‌های دارویی دیگر می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.

https://doi.org/10.1016/j.hrthm.2022.12.010

تهییه و تنظیم: امین محسن زاده