سنکوپ یا به اصطلاح عامیانه غش کردن، اتفاق شایعی‌ است که بسیاری از افراد در طول زندگی ممکن است آن را تجربه کنند. شایع‌ترین نوع سنکوپ حمله‌ی وازوواگال است که برخلاف انواع سنکوپ با منشا قلبی، غالبا خطرناک نیست. با این حال سنکوپ وازوواگال می‌تواند در هنگام وقوع منجر به سقوط و آسیب به فرد گردد. در مقاله‌ی تازه منتشر شده از رجیستری بیماران مبتلا به سنکوپ وازوواگال در کلینیک سنکوپ مرکز قلب تهران، به بررسی شیوع تروما در هنگام حمله‌ی سنکوپ وازوواگال و عوامل مرتبط با آن پرداخته شده است.

 این مطالعه که توسط مسیح تاج دینی و همکاران در سال 2022 انجام شد و نتایج آن در مجله ی Journal of the American Heart Association به چاپ رسید، با بررسی 1115 بیمار و 2518 اپیزود حمله‌ی سنکوپ وازوواگال، شیوع قابل توجهی از تروما در حین سنکوپ را گزارش کرده‌اند. در این جمعیت در 23٪ بیماران و هم‌چنین 36٪ اپیزودها حمله‌ی سنکوپ منجر به بروز آسیب شده، که از این میان 9٪ افراد دچار ترومای متوسط تا شدید شده بودند.

نتایج این مطالعه نشان داد که سابقه‌ی آسیب جسمانی در زمان سنکوپ، تجربه‌ی اولین اپیزود بروز سنکوپ، حمله در ساعات صبح و ایستاده بودن در زمان حمله ارتباط مهمی با آسیب داشته‌اند. هم‌چنین جنس مونث، بروز حمله در منزل و نبود علائم هشدار دهنده (پرودرومال) حاکی از ریسک بالاتر وقوع تروما بوده‌اند.

نتایج این مطالعه و شناسایی ویژگی‌های مرتبط با این آسیب ها می‌تواند به بیماران و پزشکان کمک کند تا خطر بروز آسیب در زمان سنکوپ وازوواگال را در نظر گرفته و برای کاهش این خطر اقدامات لازم را مدنظر قرار دهند. هم‌چنین می‌توان اذعان داشت که پژوهش‌های بیشتر در این زمینه برای پیگیری از چنین آسیب‌هایی ضروری هستند.

https://doi.org/10.1161/JAHA.122.027272

تهییه و تنظیم: امین محسن زاده