مقایسه اثربخشی بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم و مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا گیرنده آنژیوتانسین و دیورتیک‌ها بر احتمال بروز رویدادهای قلبی‌عروقی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا از گروه‌های آفریقایی‌آمریکایی و قفقازی غیراسپانیایی

راهنمای فشار خون ۲۰۱۷ کالج قلب و عروق آمریکا (ACC) و انجمن قلب آمریکا (AHA)، استفاده از بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم (CCBs) و دیورتیک‌های تیازیدی را به عنوان درمان خط اول در بزرگسالان سیاه‌پوست غیر‌اسپانیایی بدون نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی توصیه می‌کند، در حالی که انجمن بین‌المللی فشار خون در سیاه‌پوستان (ISHIB) ترکیب یک CCB و یک مهارکننده آنژیوتانسین (ترجیحاً یک مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین [ARB]) را پیشنهاد می‌دهد. مطالعات مختلف درباره اثربخشی این داروها نتایج متناقضی داشته‌اند؛ به‌عنوان مثال، مطالعه ALLHAT نشان داد که مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEIs)، CCBها و مسدودکننده‌های آلفا برتری خاصی نسبت به دیورتیک‌های تیازیدی ندارند، در حالی که مطالعه دیگری نشان داد ACEIs در محافظت از عملکرد کلیوی بیماران سیاه‌پوست مؤثرتر از سایر داروها هستند.

درک بهترین گزینه‌های دارویی برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی و مرگ‌ومیر در بیماران مبتلا به فشار خون، برای تصمیم‌گیری بالینی ضروری است. این مطالعه با بررسی ارتباط بین مصرف داروهای ضدفشارخون و احتمال بروز رویدادهای قلبی‌عروقی، تأثیر نژاد بیماران بر این ارتباط را نیز ارزیابی می‌کند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به بهبود مدیریت فشار خون و کاهش بار جهانی بیماری‌های قلبی کمک کند.

یک مطالعه گذشته‌نگر بر روی ۱۴٬۸۳۶ بیمار مبتلا به فشار خون (۴۰ سال به بالا) با استفاده از داده‌های HCA Healthcare بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ انجام شد. برای پیش‌بینی احتمال رویدادهای قلبی‌عروقی (CVE) و مرگ‌ومیر در زمان پذیرش، از رگرسیون لجستیک استفاده شد و نژاد به عنوان یک عامل اصلاح‌کننده اثر در نظر گرفته شد. همچنین، تحلیل تعامل میان نژادها بر اساس نوع داروی ضد‌فشار‌خون انجام گرفت.

نتایج این مطالعه که در مجله‌ی Clinical Cardiology در سال 2025 به چاپ رسید نشان داد که در بیماران آفریقایی‌آمریکایی، استفاده از مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEIs) یا مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) احتمال بروز CVE را ۱.۷ برابر بیشتر از بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم (CCBs) و ۰.۶۶ برابر کمتر از دیورتیک‌ها افزایش می‌دهد. بیماران مصرف‌کننده CCBs نسبت به دیورتیک‌ها خطر CVE کمتری داشتند. در بیماران سفیدپوست، ACE/ARBs خطر CVE را ۱.۱۸ برابر بیشتر از CCBs و ۰.۴۵ برابر کمتر از دیورتیک‌ها افزایش دادند، در حالی که CCBs خطر را نسبت به دیورتیک‌ها ۰.۳۸ برابر کاهش دادند. تنها استفاده از ACE/ARBs در بیماران آفریقایی‌آمریکایی نسبت به بیماران سفیدپوست به‌طور معناداری خطر CVE را افزایش داد، در حالی که مصرف CCBs و دیورتیک‌ها بین نژادها تفاوت قابل‌توجهی نداشت.

این نتایج نشان داد که نوع داروی ضدفشارخون تأثیر قابل‌توجهی بر خطر CVE دارد و نژاد به عنوان یک عامل تعدیل‌کننده اثر عمل می‌کرد. مصرف‌کنندگان CCBs کمترین خطر CVE را در مقایسه با ACE/ARBs و دیورتیک‌ها داشتند، و ACE/ARBs نیز نسبت به دیورتیک‌ها احتمال کمتری برای بروز CVE نشان دادند.