ارزیابی الگوهای ارجاع بیماران با شکایات خودزنی و پرخاشگری در دوران کووید-19

مطالعات قبلی مسائل مربوط به سلامت روان را در دوران کووید-19 در جمعیت های مختلف ارزیابی کرده اند، اما به ندرت مراجعات قبل و بعد از شیوع کووید-19 را مقایسه می کنند. همچنین شناسایی افراد مستعد ابتلا به اختلالات روانی برای حفظ سلامت روان با راهکارها و تکنیک های روانشناختی مناسب ضروری است. به همین منظور امیرمسعود کاظم زاده و همکاران مطالعه ای جهت بررسی وضعیت اختلالات روانی در ماه های اول ظهور همه گیری در بیماران مبتلا به بیماری های روانی انجام دادند.

به طور کلی، داده ها از 160 بیمار جمع آوری شد که 145 نفر (91.1٪) مرد بودند. مشخصات دموگرافیک و داده های بالینی قبل و بعد از کووید-19 مقایسه شدند. در ماه های اول بحران کووید-19، 80 ویزیت روانپزشکی در بیمارستان انجام شد. علائم روانپزشکی که در دوره بیماری کووید-19 ویزیت روانپزشک را ضروری می کرد، شامل رفتار پرخاشگرانه در 111 نفر (68.9٪)، حمله پانیک در 110 نفر (68.3٪)، تحریک پذیری در 109 نفر (67.7٪)، پرخاشگری فیزیکی در 105 نفر (65.2%)، تهدید فیزیکی در 101 نفر (62.7%)، سوء مصرف مواد در 93 نفر (57.8٪) و پرخاشگری کلامی در 105 نفر (65.2%) بود.

نتایج این مطالعه که در مجله ی Current Psychiatry Research and Reviews در سال 2024 به چاپ رسید نشان داد که شانس تهدید فیزیکی و پرخاشگری فیزیکی پس از کووید-19، 2.3 و 2.6 برابر بیشتر از قبل از همه گیری بود. احتمال بروز مشکلات در محل کار 0.6٪ کمتر از قبل از همه گیری بود. همچنین شانس سوءمصرف مواد و علائم روان پریشی به ترتیب 4.3 و 2.6 بود.

این مطالعه اثرات همه‌گیری کووید-19 بر روی بیماران مبتلا به بیماری‌های روانی شناخته‌شده، ارزیابی و گزارش‌های قابل‌توجهی از پرخاشگری فیزیکی، تهدید فیزیکی، سوء مصرف مواد و علائم روان‌پریشی در دوران همه‌گیری را نشان داد. پس از تنظیم متغیرهای مختلف مانند سن، جنسیت و شرکای خانگی، نرخ‌های قابل‌توجهی از تهدید فیزیکی در بیماران جوان‌تر پس از شیوع کووید-19 مشاهده شد. برخلاف تحقیقات اخیر، این مطالعه تفاوت معناداری بین سایر متغیرها قبل و در طول دوره همه گیر پیدا نکرد. در طول دوره مطالعه، تفاوت خاصی از نظر شکایات روانپزشکی در ایران در مقایسه با سایر کشورها در نظر گرفته نشد تا از تعمیم پذیری جلوگیری شود.